Prolog

Też tak macie, że jest idealnie, a później w jednej chwili wszystko się wali? 

Nienawidzę takich sytuacji.

Dzieciństwo miałam idealne, ale później się zaczęło.

Wyjechali moi najlepsi przyjaciele - Chris i James - najważniejsze dla mnie osoby. 

Zmarła moja babcia - najukochańsza osoba na świecie i zarazem najlepsza przyjaciółka - wiedziała o mnie więcej niż ja sama. 

W szkole byłam najpopularniejsza, wszyscy wiedzieli kim jestem, ustawiałam wszystkich, ale po śmierci mojej mamy się zmieniłam. Zamknęłam się w sobie. Zrozumiałam pewne rzeczy. Bez mamy byłam bezradna..

Niedawno zmarł mój tata. Zostałam sama.
 Nie mam nikogo bliskiego kto mógłby się mną zająć. 

Chcą mnie oddać do domu dziecka.
Nie chcę tam iść, ale nie mam wyjścia.
Chyba że zgodzę się na propozycję którą złożyła mi
jakaś pani z opieki społeczne, powiedziała mi, że prawdopodobnie znaleźli mojego wujka, brata mojego ojca, jeżeli ja się zgodzę i on się zgodzi to zamieszkam z nim w Londynie. 
Czego ja oczekuję? 
Wiem, że nie będzie mnie chciał.
Nigdy o nim nawet nie słyszałam. 
Jak można chcieć zająć się obcą osobą? 
Jednak w głębi duszy mam nadzieję że nie zostanę sama, jednak marne są szansę, ponieważ mój "wujek" nie przyjechał nawet na pogrzeb mojego ojca.
Tłumaczę sobie to tak, że nawet nie wiedział o jego śmierci, ale gdyby był dobrym bratem to by utrzymywał z nim kontakt. 
Jestem bezradna, jutro wszystko się wyjaśni...


______________________________________________________________________
Heej!
Witam Was z nowym prologiem, nową historią.
Mam nadzieję, że kolejne opowiadanie przypadnie Wam również do gustu jak pozostałe.
1 rozdział pojawi się na dniach.
Do następnego! :D